عطر یاس

شهید علیرضا کریمی در 1345/6/22 مقارن با ایام ماه مبارک رمضان در محله سیچان اصفهان به دنیا آمد.پس از گذشت 4 سال از عمرش این پسر به قدری مریض و ضعیف شدکه تاکنون به جز شیر و دارو چیز دیگری نخورده بود بخاطر مصرف زیاد دارو کبدش از بین رفته و امیدی به زنده بودنش نبود.روز بعد سیدی سبز پوش به مغازه پدرش مراجعه کردو گفت:مش باقر!کارخوبی کردی که علیرضا رانذر آقا ابالفضل (ع) کردی همین امروز سفره حضرت ابالفضل (ع) راپهن کن و به مردم غذا بده سه مجلس روضه هم برای حضرت در حرمش نذر کرده ای که من انجام می دهم بعد هم اسکناسی را به پدرش داد برای برکت کاسبی.در آن روز علیرضا به طرز معجزه آسایی شفایافت.سال اول جنگ،دوم راهنمایی بود همان سال فعالیت فرهنگی رادز مسجد آغاز کرد.تاریخ تولد شناسنامه اش راتغییر داد تاتوانست به جبهه اعزام شود.در عملیات محرم از ناحیه سر ودست و پا مورد اصابت ترکش قرار گرفت.وقتی برای آخرین بار راهی جبهه شد و در پاسخ مادرش که رسید:کی برمی گردی؟جواب داد:هروقت که راه کربلا باز شد!در فروردین 1362 برای شرکت در عملیات والفجر 1  راهی فکه شذ بخاطر شجاعت و مدیریتی که داشت مسئول یکی از دسته های گروهان ابالفضل (ع) بود در جریان حمله نیرو های اسلام مورد اصابت گلوله قرار گرفت و هر دو پایش راتقدیم نمود و سرانجام مظلومانه به شهادت رسیدسه روز بعد پیکرهای شهدا را از تهران فرستادند اما علیرضا باآنها نبود.علیرضا که از بچگی نذر آقا شده بود توی گروهان ابالفضل (ع) هم بودو شب تاسوعا بازگشت.صبح روز تاسوعا جمعیت زیادی از عاشقان ارباب آمدند تا این فدایی آقا ابالفضل راتا گلزار شهدا تشییع کنند.